Wat as God sou moeg raak vir ons?

Wat as God sou moeg raak vir ons?

2011, Taiwan

God is so, so, so jaloers op ons, nie op ‘n negatiewe manier nie.  Positief, onbeskryflik.  Soos ‘n bruidegom oor sy bruid voel.  As jy ‘n bruidegom kry wat nog nooit in sy lewe sy hand vir iemand gelig het nie, gaan jy hom dit waarskynlik sien doen as jy met sy bruid mors.  Ek was nog nooit ‘n bruid, maar ek dink dis hoe dit werk.  God het alles wat Hy moontlik kon vir ons gegee.  Hy’t sy Seun gegee.  Wie weet, Hy kon dalk op ‘n ander manier vir ons verduidelik het hoe lief Hy vir ons is en hoeveel Hy vir ons opgeoffer het, maar Hy het hierdie manier gekies.  God kies altyd dinge in die natuurlike wêreld wat ons verstaan om vir ons geestelike dinge te verduidelik.  God gee aan ons soveel onvoorwaardelike liefde.  Hy oorlaai ons met geskenke.  Die God van die heelal is besorgd oor ons.  Hy wil met ons praat, met ons verhouding hê, Hy wil hê ons moet Hom ken.  Hy wil diep hartsgeheime met ons deel.  Verbeel jou dit!  Dis soos ‘n mens wat hom bemoei met die lewe van ‘n miertjie.  En wat verstommend is, is dat Hy gevoelens het, en seerkry as ons Hom vermy, Hom ignoreer, tyd het om by Hom uit te kom, maar verskonings soek om dit nie te doen nie.  Ek bedoel, Hy is en doen al hierdie dinge vir ons, maar nogsteeds kry ons dit reg om net te vat wat ons kan kry en Hom dan opsy te skuif, om tyd vir Hom te maak wanneer dit gemaklik is vir ons.  Ons sê so maklik vir Hom “ek wil hierdie doen en daardie doen en help my asseblief om so en sus te wees vir U en U eer en heerlikheid”.  More het ons van al daardie goeie intensies of beloftes vergeet.  Wanneer die tekkie die teer tref en ons besef dat ons dalk ons gemak, tyd, geld, vermaak of wat ookal moet opgee om tyd met Hom te spandeer, dan gaan ons so maklik terug op ons woord.  En dit breek sy hart.  Nee, Hy staan nie reg met ‘n lat om jou by te kom elke keer as jy ‘n voet verkeerd sit nie.  Dis nie wie Hy is nie.  Hy’s ‘n God, ‘n Pa, ‘n Vriend wat gesag oor ons het ja, maar intieme vriendskap en liefde met ons begeer.  Hy wil hê ons moet stil sit by Hom (of fiets ry of gholf speel of kitaar speel of wat ookal dit is), alleen by Hom (dus fietsry of gholfspeel nie saam ‘n ander mens nie, maar saam met Hom) en luister, en gesprek voer, en doen.  Saam met Hom.  Hy gaan Homself nooit op ons afdwing nie, want Hy’s ‘n gentleman.  Soms voel jy jy verdien nou regtig ‘n klap, maar dan kry jy nie ‘n klap nie.  Jy loop jou net vas in sy liefde, en sy oneindige getrouheid.  En Hy gee jou kans, na kans, na kans, na kans, na kans.  Hy hou aan en aan en aan en aan en aan. 

Sy genade sal wel eendag uitloop.  Maar wee daai dag.  Ek wil nie begin om te dink hoe dit gaan wees vir die persoon wat verstaan hoe geduldig God met hom is, maar net nooit sy sokkies optrek nie.  Hoe dit gaan wees vir hom (of vir jou of vir my) op die dag wat Hy ons oordeel?  Ek dink God gaan meer genade hê met ‘n nasie soos China wat God nie ken nie en besig is om ons planeet te verinneweer (kyk Wikipedia: bear bile) as met mense wat toegang het tot soveel kennis van God soos wat meeste van ons het.

Wat as God nou sou sê:  “Ek is nou moeg vir jou verskonings.  Ek is moeg vir al die leë  beloftes wat jy maak.  Want wat jy sê en wat jy doen is twee verskillende dinge, en dit breek My hart.  Ek sal dit verkies as jy liewer niks sê nie, as wat jy ‘n klomp dinge sê en niks daarvan doen nie.  Ek is moeg daarvoor om die laaste Een op jou prioriteitslys te wees.  Moeg daarvoor om te sien dat jy elke dag met jou vriend op Skype is, maar nie dieselfde moeite doen om by My uit te kom nie.  Ek is moeg daarvoor dat jy my net ken wanneer dit vir jou gemaklik is.  Moeg dat jy na My toe kom net wanneer jy my dringend nodig het om jou te help met iets, maar geen begeerte het om My hart te leer ken nie.  Moeg dat jy verhouding met my wil hê net op jou eie terme.  Moeg dat jy skaam is oor jou vriendskap met my wanneer jy tussen jou vriende is wat my nie ken nie en my nog minder verstaan.  Moeg dat jy hulle nie reghelp wanneer hulle wanpersepsies het oor My nie.  Moeg dat jy dinge op jou eie probeer uitwerk, moeg dat jy enigsins dink dis moontlik om dit op jou eie uit te werk.  Moeg dat jy nie verstaan hoe ek begeer dat jy na My toe kom met jou probleme, jou hartseer, jou vrae, jou verwarring, jou woede, jou drome nie.  Moeg dat jy nie jou vreugdes eerste met my deel nie.  Ek is moeg daarvoor dat jy my hart verkeerd verstaan, moeg dat jy dink ek gaan jou net oorlaai met laste wanneer jy na my toe kom.  Moeg dat jy dink ek gaan met jou raas en baklei wanneer jy na my toe kom.  Verstaan jy nie?  Almal wat moeg en oorlaai is, as hulle na My toe kom, gaan ek hulle laste op My neem, en Ek gaan vir hulle ‘n las van ‘n ander soort gee, een wat lig is om te dra omdat jy dan saam met My ingespan sal wees, en die beste van alles is, jy gaan My geselskap hê, onophoudelik, die hele tyd, dag en nag.  Jy hoef nooit met My ‘n afspraak te maak nie want ek is altyd beskikbaar.  Jy sal net vir jou eie onthalwe moet afsprake maak want jy is nie altyd so beskikbaar nie.  Ek gaan daar wees vir jou.  Ek sal nooit ooit jou sy verlaat nie (tensy jy My vra om jou te verlaat).  Ek sal jou nooit alleen los nie.  En vir My is daar niks in die heelal wat onmoontlik is nie, so daar is niks wat jy hoef te vrees nie, niks waaroor jy hoef bekommerd te wees nie, niks wat vir jou onmoontlik sal wees as dit iets is wat jy saam met My aanpak nie.  Jy sal suksesvol wees in alles wat jy saam met My aanpak.  Sukses sal natuurlik ‘n ander betekenis kry wanneer jy saam met My ingespan is.  Jou lewe saam met My gaan nie net afdraende wees die hele pad nie.  Maar hoe sal jy ooit ‘n afdraende kan waardeer as jy nie opdraendes ook ken nie?  En een ding is seker, saam met My gaan jy nooit doodgaan van verveeldheid nie.  Besef jy nie hoe obsessief Ek is om verhouding met jou na te jaag nie? Besef jy nie hoe obsessief Ek jou liefhet nie?  Wat moet ek nog doen om jou aandag te kry?”

Wat as God hierdie dinge sou sê?  Wat sou van ons word die dag wat God moeg is vir ons?  Hy sal nie weer 'n globale vloed stuur nie.  Maar intussen trek Hy seker sy hare uit sy kop uit van frustrasie terwyl Hy net aanhou om met ons geduldig te wees.  Wanneer gaan ons oë oopgaan?  Wanneer gaan ons in sy oë kyk en verstaan hoe Hy voel wanneer ons net aangaan met ons lewens asof die Een wat ons geskep het nie bestaan nie.  Wanneer gaan ons voel wat Hy voel, omdraai, na Hom toe hardloop, ons arms om sy nek gooi en vasgryp asof ons nie van plan is om Hom ooit te los nie.  Dit is sy grootste begeerte vir elkeen van ons.  Want net daar, met jou arms om sy nek, is die veiligste, vriendelikste, liefdevolste, beste plek om te wees wat jy ooit in jou hele lewe gaan vind.  En wanneer ons dit gevind het, om vir ander te vertel daarvan. 

Ek het in die Here se teenwoordigheid so bewus geword van die donker donker plek waarin ek huidiglik bly (Taiwan).  Die donkerte is overwhelming.  En so baie van ons Christene (in die Weste, want in Taiwan is hulle few and far between) sit langs die swembad en bier drink terwyl die oorlog buite aan die gang is, soos in 'n toneel uit die fliek Green Zone waarin Matt Damon speel.